11 dagen later....

08-03 Laatste dag Steward Island
Op tijd op gestaan omdat mijn kamer genoten met de ferry van 8 uur moesten. Ik had mijn ferry ticket verzet naar de boot van 3 uur dat ik nog van het eiland kom genieten.
Spullen ingepakt en toen tot 10 uur gebruik gemaakt van het gratis wifi in het hostel. Toen mijn tassen naar de boot gebracht, om er maar vanaf te zijn, en een lekker english breakie gegeten bij het plaatselijke hotel, restaurant, bar. Toen wat rond gelopen, de huismans gebeld hoe laat ik in invercargill zal zijn, en naar het museum. Iets van de geschiedenis gezien, maar dit was niet erg interessant omdat het over families gaat die ik natuurlijk niet ken. Wel leuk om te vermelden is dat ze een kaart hadden waar Australie, New Holland heette, grappig!
Toen liep ik Stephan tegen het lijf en heb even gevraagd of ik met zijn lift mee naar Invercargill kan rijden (vanaf Bluff) Dit was geen probleem. Koffie gedronken en even langs de kust gelopen aan de rechterkant (de linkerkant was het begin van de Rakiura track, dus al gezien) hopend op Pinguins, maar helaas!! Wel mooi uitzicht op de baaien aan de overkant.
Toen ijsje gegeten en even naar een hangmattenmeneer gegaan waar Stephan een hangmat wilde kopen. Misschien even leuk om te vertellen. Stephan is een 29 jarige fransman, met veel baard en snor, die de Rakiura track op zijn bloten voeten heeft gedaan, en die ik ook daarna niet op schoenen dragen heb kunne betrappen. Een erg gezellige vent, en zeker interessant om te volgen wat voor bizarre dingen hij mee maakt tijdens zijn reis door NZ.
Njah, die hangmat was speciaal, lichtgewicht, dicht als een tent en met een regendak. Genaamd: Hennessy Hammock. Toen een biertje gedronken en naar de boot. Ondertussen was het mooie weer een beetje afgekoeld, want er kwam vanaf e zee mist opzetten. Heel mooi om te zien, maar wel koud!
Door de mist op de ferry, met de misthoorn die er voor zorgt dat ik niet in slaap kan vallen, zwaaiend naar Oban, het Elmo achtige dorpje op steward island (voor de Men in Tree kijkers).

In Bluff aan gekomen, opgehaald door Ruth, een van de mede trampers. Zij bracht me naar Invircargill, en na een half uurtje wachten bij het zwembad ben ik opgehaald door Helen huisman, die Karin kent (iig Peter, haar man, kent Karin)
Daar ben ik sinds toen. Op een dairy farm tussen de koeien en ik ben gedurende de dag een kitten aan het vermaken, als de rest van huis is.
09.03 ben ik met Peter zijn jongere koeien gaan bekijken, die door een andere boer verzorgt worden tot ze melk gaan geven
10.03 ben ik met Peter en Helen naar hun stukje land aan zee (Riverden) geweest waar een huis op gebouwd gaat worden. Super mooi uitzicht.
11-03 heb ik hun Jongste, Anton, naar school gebracht, jeej weer in een manual auto gereden, deze reed heerlijk! En toen Invercargill in geweest, bij de zuidelijkste Starbucks koffie gedronken, reisboeken voor de US en Zuid Amerika gekocht (jeej Marlous blij) :) en naar Alice in wonderland geweest..
12-03 hmm, de hele dag een beetje rond gehangen en tv gekeken, toen zijn we om half 5 in de avond in de auto gestapt en naar Queenstown gereden. Met Peter en Anton. Ze hebben daar een huisje aan het meer met geweldig uitzicht. Dit huisje moest opgeknapt worden en ik wilde graag helpen om iets terug te doen voor de gast vrijheid.
13-03 zijn we op tijd begonnen, oude kleren en overal aan en aan de schilder. De hele buitenkant moest gedaan worden. Dus hup wij met goede moed aan de slag. Nou het was het waard, het nieuwe schilderwerk was zeker de moeite waard. (niet dat het er slecht uit zag, maar de nieuwe kleur staat beter) lunchpauze, later koffie pauze en in de avond naar de burger king.
14-03 lekker uitslapen, peter had nog een muurtje te schilderen (met oud hout, dus best een rotklus) en toen zijn we even naar Queenstown gereden om wat op te halen, naar het winkelcentrum om inkopen te doen en terug naar het huisje. Om half 6 zaten we weer in de auto terug naar de boerderij. Onderweg chips en een springroll gegeten. In de avond waren we weer terug, gelijk mijn tas in gaan pakken. Een laatste biertje en naar bed.

15.03 van Invercargill naar Curio bay
Om 8 uur op, de rest inpakken en eten. Om 10 uur moest ik in Invercargill zijn om weer op de Stray bus te stappen. Zo gezegd zo gedaan en om 9.45 uur stond ik met mijn tassen en al voor het hostel. Netjes afgezet door Peter en Helen. Om 10.45 uur kwam de bus, gelukkig was er een bekende en was het wachten niet al te vervelend. Om 11 uur reden we de stad uit. Op naar de volgende bestemming Curio Bay in the Catlins. Via via gehoord dat dit de moeite waard is, dus hier heb ik 3 nachten ingepland. Om een uurtje of 1 werd ik afgedropt bij mijn hostel in de middel of nergens, loop het hostel binnen en word verwelkomd door een Duits stel en een Japans/Amerikaanse dame. Gasten van het hostel:” heb je geboekt?”
ik:” ja.”
Gasten. “staat je naam op het bord? Zo ja, dan staat je kamernummer daar en is alles geregeld.” Uhm ok.. Ja daar sta ik, annenke 1x rm2. Hup, das lekker een 2 bed dorm voor 22 dollar, dat komt niet vaak voor. Gelijk aan de praat geraakt en toen kwam de dame van het hostel even kijken, even geld halen en zien wie er is en weer weg. Gelijk met het duitse stel aan de wandel langs het strand en surfers kijken. Een dode pinguïn gevonden en doorgegeven, toen een seelion langs de weg, levend dus uitgebreid met rust gelaten en foto’s gemaakt van een goede afstand. (unlike other people.. how rude!)toen doorgelopen naar een pinguïn broedplaats. Wat bij patrefied forrest was. Dit is een weet ik hoeveel 100 miljoen jaar oud bos, bewaard als fossielen door een vulkaan uitbarsting. Je ziet geen bomen, alleen de printen in de stenen, wat versteend hout is. Erg imposant.
Helaas stond er een hele harde wind en waren en geen dolfijnen, pinguïns of meer zeeleeuwen te zien. De golven waren wel heel mooi om te zien. En ik heb nog 2 dagen om met dolfijnen te zwemmen en te genieten van het strand. Morgen misschien weer eens surfen, als de wind een beetje wegtrekt.

16-03 Tokanui
Vandaag ben ik door Daisy op sleeptouw genomen. Dit is een gepensioneerde Japanse Amerikaanse uit Callifornia. Eerst zijn we naar Niagarafalls restaurant gegaan om te lunchen,. Toen naar de niagara falls, die je met veel ironie kan bekijken. Toen naar tokanui gereden. Dit is de dichtstbijzijnde supermarkt, pompstation. Hier eten in geslagen en even gekeken voor een pin.
Zie voor je: een dorp bestaande uit 1 straat, 1 supermarkt/bar/alles wat je nodig hebt in een dorp. Zie nu een mededelingenbord buiten de supermarkt, en lees: For the ladies, Massage+ more, txt Troy for full details + Bookings, SAFE, DISCREET AND FUN!
Dit was zo Kodak en blog waardig dat jullie mee mogen genieten van dit moment.
Hup weer in de auto gestapt. Het plan was om een kleine hike te doen, maar het weer was zo enorm slecht. Wind, regen, een puinzooi (dus jaloerse mensen, houd maar op, de winter komt eraan hier!) zijn we terug naar het hostel gereden. Chillen, eten, en om half 8 met 2 duitse meiden mee gereden naar Curio bay om the yellow eyed pinguings te zien. We kwamen aan en er waren er 2!!! Een halve meter hoog en zoo grappig, ze kunnen zelfs springen!! Helaas bleef het bij twee want ze gaan binnenkort in de rui, dit betekend dat ze langer op zee blijven om te vissen om vet op te bouwen. Maar, tevreden met 2 pinguins waren we absoluut!

17-03 Surf’s up… again
Vandaag zou ik gaan surfen met de dolfijnen, want daarvoor ga je naar Curio bay.. dit was pas om 4 uur, dus eerst..
Het weer is opgeklaard, de zon komt zelfs af en toe kijken, en er is geen wind meer. Ik besluit om een kijkje te gaan nemen in het plaatselijke museum.
Ik loop naar binnen en zie dat het alleen maar info is over voormalige bewoners. Ik kan mijn tijd wel beter besteden. Internet, histories!! Een dail up connectie, die maar op 1 pc tegelijk kan. Het duurt eeuwen voor de browser is geopend..
Toch lukt het mij om in een half uur: mijn mail te checken en 1 mail terug te sturen, mijn andere mail te checken, mijn bank te checken en mijn op stap plek voor de bus voor morgen te zien.
Beste 3 dollar besteed in de afgelopen dagen!
Toen een wandeling gemaakt. Eerst een oude coach route die met laag tij over het strand gaat gevolgd. Kwam uit in een moeras en ben een klein onofficieel pad gevolgd de boesh in. Kwam bij een hek en ben er maar langs gelopen. Veel bukken, buigen en over boesh heen stappen. Kwam ik weer bij een moeras. Terug lopen had ik geen zin in, dus maar over het hek geklommen. Over een dammetje en weer over het hek. Weer door de boesh. Eindelijk zag ik de auto weg in de verte en ben ik doorgelopen. Meerdere malen bang dat ik terug moest, maar toch elke keer weer een doorgang gevonden. Eindelijk bij de weg. Nog 1x over een hek en weer vaste grond onder mijn voeten. Toen maar de 3km terug gelopen.
Om 3 uur was ik bij de surfspot, omdat ik met iemand mee kon rijden. Daar lekker mijn boek uitgelezen en om 4 uur werd ik in een wetsuit gehesen. 7mm lang, een extra shirt met hoodie eronder en booties. Het enigste wat niet bedekt was was mijn gezicht en handen. Hup het water in en gaan met die banaan.. (jah mijn bord was geel)
Hoge golven, best moeilijk om daar aan te wennen, een kleiner bord dan vorige keer. lekker surfen en goed rondkijken voor dolfijnen. Helaas zijn ze door het slechte weer van de afgelopen dagen de baai uit gegaan en waren ze nog niet gespot. Lekker surfen dan maar!
Maar wat zie ik? Zeeleeuwen!!! Das nog veel leuker! Lekker aan het spelen in de branding. Toen kwam er een naar ons toe en zwom om me heen samen surfen in de branding. Echt super leuk!!!