15 tot 20 juli, road tripp

WEEKJE WEG MET MARIJKE EN ALPHONSE

15-07 Porto Novo- Aboney
Om 7 uur sta ik op en leg de dingen klaar die ik mee wil nemen. Ik dek de tafel en maak geprakt ei. Dan lekker douchen, aankleden en dan komen mama Ruth en mama Mimi aan. De een gaat op het huis passen maak kan met haar duim niet werken en de ander zorgt dat het huis schoon is als wij weg gaan. We eten, maken broodjes klaar en pakken alles in. Alphonse en Marijke moeten nog snel even een wasje doen en iedereen is druk in de weer. Om 12 uur kunnen we eindelijk bepakt weg rijden en nar nog 2 dingen in Porto Novo te hebben geregeld rijden we naar het noorden. Over een goed geasfalteerde weg komen we langs allerlei kleine dorpjes en zie ik allemaal leuke dingen. Mooi uitzicht en het word al snel heuvelachtig.
Bij Pobé regent het zo hard dat we besluiten te gaan lunchen. Door alle heisa met paraplu’s vergeet ik dat mijn camera op mijn schoot ligt en als ik aan tafel zit ben ik heb kwijt. Ren terug naar de auto en als ik net het portier open wil draaien komt er een man naar mij toe met mijn camera. Of die van mij is.. JA!! Ohw thank you Merci Bcoup!! Wat een geluk toch weer!
Ik kom weer binnen en natuurlijk doet mijn camera het niet meer, is klets nat en ik haal um uit elkaar om te drogen.
We gaan lekker eten, broodjes met ei en salade, goed gebakken kip die gister nog door de tuin kakelde en komkommer. Een drankje erbij en als serveersters de plaatselijke dames van plezier zoals Marijke dat mooi weet te vertellen. Dikke lagen make-up, glitters in de opgetekende wenkbrauwen en hard praten. Het is droog en we gaan weer. Ik moet nog even Julie bellen om haar te bedanken voor de leuke dinsdag, dit is traditie, en dan rijden we naar Kepou. Hier verwisselen Marijke en ik van zitplaats en ik rijd verder. Goed oplettend of er niet onverwacht gaten in de weg zitten ontwijk ik de scooters op een bochtende weg. Voor het eerst sinds ik Nederland heb verlaten rijd ik weer aan de rechterkant van de weg. Maar naar een paar keer de ruitenwisser omhoog gedaan te hebben ipv de richtingaanwijzer en een waarschuwing van Marijke dat ik te dicht aan de rechterkant van de weg zit, gaat het prima.
In B….. kijken we naar een hotel, maar de prijzen zijn verdubbeld dus we rijden door naar Abomey om de openingstijden voor het Royal paleis te kijken voor morgen ochtend. We vragen naar een leuk goedkoop hotelletje en komen terecht bij Auberge l’Abomey waar nog 1 kamer is voor 11500 frank. Ik krijg um voor 6000F en we zoeken verder voor M en A. eerst naar een lonley planet tip, die ergens in een achterbuurtweggetje ligt waar zelfs de Beninese niet dood gevonden willen worden, en we worden door een vrouw naar een ander hotel geleid. Maria Josee, M en A krijgen een kamer voor 6500F. we drinken een drankje en stappen dan in de auto. Eerst nog een drankje drinken en dan zetten ze mij af bij mijn hotel. Morgen word ik weer opgehaald. Ohjaa, in de tussentijd foto’s gemaakt met mijn telefoon, maar aan het eind van de dag doet mijn kamera het weer redelijk, gelukkig want 3 camara’s in een jaar sneuvelen in zelfs voor mij bizar veel. Hopen dat hij het nog vol houd tot thuis.

16-07 Abomey- Djougou
Na een nacht lekker te hebben geslapen sta ik op, douche, kleed me aan en ga buiten op Marijke wachten, die in een ander Hotel zit. Om 8.45 staat ze voor het hotel en ik laad mijn spullen in. We rijden naar het Royal palace om om 9 uur een rondleiding te krijgen. Dit was erg interessant, helaas mocht ik geen foto’s maken. Toen even over het marktje gelopen en een olifanten kleed gekocht voor aan de muur. Toen wee in de auto, A ophalen bij het hotel en op naar het ontbijt. Lekker langs de kant van de weg een broodje gegeten en koffie gedronken. Toen in de auto naar Djougou. Het doel was Natitangou, maar daar zijn we te laat voor vertrokken. In Dassa zijn we nog gestopt bij een kerk die in een grot gevestigd is. Even rond gelopen en toen door. Geluncht in Savalou bij bekenden van A en M en toen door naar Bassila. Even getwijfeld of we door zouden rijden, want voor we in Djougou zijn is het donker, maar besluiten het toch te doen. In de avond rond 9 uur komen we aan en gaan we opzoek naar een hotel. Het eerste zit vol, maar dan gaan we naar een uit de planet en die is goedkoop en goed genoeg. Nog even een biertje drinken nadat we de kamers hebben gereserveerd. We waren door 2 jongetjes naar het hotel begeleid omdat het een wir war van straten is en zij hebben ons ook weel een cafetaria gewezen. Toen zelf de weg terug gevonden en lekker gaan slapen.

17-07 Djougou- Natitangou
Weer een rit voor de boeg. Door naar Natitangou. Maar eerst even bij de weverij van het hotel kijken. Of eigenlijk, het hotel is een bijverdienste voor de weverij. Het was leuk om een andere techniek te zien en toen zijn we vertrokken. Ontbeten in Djougou en toen op pad. In Natitangou hebben we 2 hotel kamers geregeld bij een klooster en toen zijn we naar Tanguieta gereden. Daar is een katholiek ziekenhuis waar een gespecialiseerde arts werkt en misschien iets kan betekenen voor A zijn ziekte. Helaas is de arts niet aanwezig, hij is in Porga, dus wij even wat lunchen en op naar Porga. Daar hebben we het geluk dat de arts tijd heeft en ze hebben een gesprek. A mag terug naar Tanguieta en gelijk voor onderzoek opgenomen worden. We rijden terug en spreken af dat hij Maandag om 8 uur begint. Dit betekend dat onze reisplannen aangepast moeten worden en ik alleen verder reis.
Om 9 uur zijn we terug in Nati en eten lekker pizza, rijden nog even rond en dan naar bed. Mijn boek uitgelezen.

18-07 Nati- Boukombe
Oorspronkelijk zouden we vandaag naar Boukombe rijden, de grens oversteken en de reis in Togo vervolgen. We gooien mijn spullen in de auto, boeken een nacht bij voor M en A, ontbijten en rijden richting Boukombe. Onderweg stopper we bij een Tata somba dorp, dit is een bepaald soort bouw van huizen. En krijgen we een rondleiding van 1,5 uur. We komen nog bij mooi uitzicht over Togo en dan terug naar de auto. We rijden door naar Boukombe en hopen daar dat een nederlands gezin thuis is. Helaas! Maar de bewaker is er wel en hij wijst ons een eet tentje voor de lunch. Hij regelt een semi john voor mij om naar Togo te gaan en dn nemen we afscheid.

Kuikentje verlaat het nest
18-07 Boukombe- Kande (T)
Ik stap achter op bij Anthony die M en A heeft belooft mij goed af te leveren in Kandé in Togo. We rijden over onverharde rode zand wegen dat tot zijn recht komt, een hele mooie weg (die al in Nati begon) door de heuvels van Togo en Benin. Ik geniet maar moet mij stevig vast houden door alle hobbels en gaten in de weg. Anthony rijd gelukkig voorzichtig en na iets meer dan een uur zet hij me af voor een hotel. Daar boek ik een kamer voor de nacht en ik loop naar het politie bureau voor een stempel. Vaak vragen ze om geld maar ik heb geluk, ik krijg een stempel en meneer zegt verder niets.
Nu even uit rusten, goed nadenken wat ik wil en morgen ochtend vroeg op pad naar Kara om voor het donker nog in Ghana aan te komen in Tamale.

19-07 Kandé- Lome, I wish I was a koala!!
Om 8 uur mijn wekker gezet, om 7 uur ben ik klaar wakker, neem een douche, pak mijn spullen, betaal en stap op een semi john. Om 7.45 ben ik bij de taxi standplaats en ik heb geluk want er is nog 1 plaatsje in de taxi naar Kara. Een 5 persoons auto, met 7 mensen erin gaan op weg. Nou, als je denk dat de route van Cairo naar Hugarda veel ongelukken heeft… moet je eens deze weg kiezen. Om de 100 meter een wrakstuk langs de weg in de berm, of iets verder tegen een boom. Uitgebrande auto’s gekreukelde vrachtwagens en de plekken waar vangrail is, is het niet meer.. gelukkig rijd mijn chauffeur redelijk voorzichtig en kom ik veilig in Kara aan om 9 uur. Hier moet ik een auto vinden die naar de grens met Ghana gaat, naar Natchamba. Die vind ik gelijk en mijn spullen worden in de auto gehesen. (die ene schoudertas die ik bij me heb) ik ga zitten wachten. Om 10 uur word ik een beetje kriegel en kijk ik nog eens goed naar de auto. Hmm, voor ruit helemaal gebarste, even in de lonley planet kijken voor andere opties.
Ik kies er voor om naar een andere taxi plek te gaan en een mini bus naar Lomé te nemen. Deze route word vaker gereden, en dat geeft me meer zekerheid dat ik in Ghana ook nog ergens kom.
Op de semi john en daar staan ze al: Lomé LOMÉ, LLOOOMMÉÉÉ dus ik roep vrolijk mee en nog voor ik van de semi john af stap staat mijn tas al op het dak. Ik koop een kaartje en wacht netjes tot half 1 en we vertrekken. Jovo moet nog met een paar Togoleense op de foto en dan kunnen we gaan. 8 uur in een busje met 4 op een rij, ik zit natuurlijk op een ribbel en kan mijn draai niet vinden. Ik geniet van het uitzicht, raak aan de praat met een Pakistaan en 2 Togolenen en kom de reis wel door.
Onderweg komen we langs een dorpje Anie, en ik maar een foto van het bord, moest gelijk uitleggen waarom en zei dat het veel op een afkorting van mijn naam lijkt. Toen kwamen we langs Anie River en die was dan dus ook van mij. Ik moet hier maar heen verhuizen is er besloten en met een Togoleen trouwen, 1 of 2 mannen maakt ook niet zoveel uit zeggen ze. (natuurlijk heet ik ook de rest van de reis: Anie)
Om 9 uur zijn we dan in Lomé, ik ben zeer tevreden over mijn chauffeur. Hij nam geen onnodige risico’s en heeft me veilig naar Lomé gebracht.
Onderweg heb ik een man gekregen die in Accra op me wacht, in ieder geval dat denken mijn mede passagiers. In Lomé zorgt Simplicity (een Togoleen) dat ik bij een door mij uitgekozen hotel kom en hij zegt er nog vriendelijk bij dat ik tegen mijn man moet zeggen dat er iemand is in Lomé die me van hem af wil pakken.
Ik check in, neem een douche en begin te typen.
Nou de koala’s
Ik weet niet of ik het al een keer heb verteld, maar er is 1 eigenschap in een dier waar ik stront jaloers op ben. Vooral de afgelopen 3 maanden. En dat is dus de Koala.
Waarom: een Koalabeer heeft geen zenuwen in zijn billen. Hij kan voor altijd in de zelfde positie zitten als hij dat zou willen zonden ook maar een beetje blikken billen te krijgen.. Zou dat nou niet geweldig zijn?!?!?!!!

20-07 Lomé- Cape Coast
Om 7 uur ben ik weer wakker. Kleed me aan en neem een motor taxi naar de grens. Om 8 uur ben ik bezig met de officiële zaken en om half 8 (klok gaat uur terug) ben ik op zoek naar een pin automaat. Gevonden, alleen helaas willen ze me allemaal geen geld geven. Ik wissel nog wat CFA’s om en ga op goede gok naar Accra, hopen dat ik daar wel geld kan krijgen anders word het rechts om keer terug naar Benin. Ook staan er gelijk allemaal mannen om me heen die me in de auto mee willen nemen voor 80 C, nou uhm, al had ik het geld dan had ik het nog niet gedaan, er rijd een prima bus voor 5,5C naar de zelfde stad.
Om 10 uur vertrekt de bus van 9 uur eindelijk en mij staat een 4 uur durende rit te wachten. Niet het meest oncomfortabele maar wel hobbelig de eerste 2 uur. Af en toe uit stappen voor paspoort controle en natuurlijk word ik er als enige blanke als eerste uit gepikt.
Alles is goed en dan rijden we weer door. Het is wel een hele mooie rit alleen zit ik niet aan het raam dus foto’s nemen was moeilijk.

In Accra staat de taxi al klaar, hij zal me wel even naar het centrale busstation rijden en langs een Barclays bank, want volgens de Lonley planet neemt die Masterdcard. We rijden erheen en… nope! Visa. Ik loop naar binnen en vraag me af wat ik moet doen. Ga maar naar het hoofdkantoor zeggen ze, daar kan je geld op nemen. Dus ik weer is de taxi en dom doen: je zou me naar het hoofdkantoor brengen, dit is maar een bijkantoor.. meneer rijd me naar de andere kant van de stad terug, naar het hoofdkantoor. Naar loop ik naar een loket en moet mijn pas en paspoort afgeven. De dame belt wat rond, ik moet dingen tekenen en dan heb ik na 10 minuten 400 cedi in briefjes van vijf in mijn hand. Even voor de mensen, dat is 80 briefjes.. niet te weinig dus.
Ik weer in de taxi en meneer zegt dat ik nu 3x zoveel moet betalen. Ik zeg nee en hij rijd weg, met mij erin naar mijn volgende bestemming. Het centrale bus station want ik wil nog wel door naar Cape Coast. Het is onderhand 4 uur en als ik daar aan kom wil de taxi meneer nog steeds 15 Cedi hebben. Ik geef hem 10 en stap uit, het is toch niet mijn schuld dat hij mij niet naar het hoofdkantoor bracht.
Ik loop naar het loket en vraag naar de volgende bus naar cape coast. Die staat klaar en ik koop snel een ticket. Als ik in de bus zit zie ik op mijn ticket dat de bus om 3.30 pm vertrekt. Voor het eerst dat ik blij ben dat ze altijd een uur later vertrekken!
Het is rustig in de bus dus ik heb 2 stoelen voor mezelf. Omdat ik met mijn NYC schoudertas reis, en niet met mijn rugzak lukt het me ook elke keer om niet bij te betalen voor bagage en het gewoon als hand bagage op de bus mee te nemen (behalve het busje van gister, toen moest zelfs mijn rugzakje op het dak)
Om 7 uur ben ik in Cape coast, een snelle rit en ik stap op een taxi naar Mighty Victory Hotel. Daar check ik in, eet een beetje en ga uitrusten.
Hier in cape coast ga ik zo weinig mogelijk doen, ik ben kapot, op en gaar!!
Als ik weer bijgekomen ben zie ik wel hoeveel tijd ik nog heb om iets te doen. Ik heb nu in ieder geval de energie niet om meet te doen dan een kasteel bekijken, naar Kankun national park en op het strand liggen.